لی زی

یزدانپناه عسکری

نام اصلی لیه دزو (Lieh-Tzu)، لی یوکو Lieh Yukou است.  (ليئه ـ تزو  Lieh-tzŭ)،(Tzu)، {{انگلیسی|Liezi}}  ، (دزو) به معنی استاد یا فرزانه (sage) است، انسانی با فضیلت اعلا که به او الهام می‌رسد.  [i]

بعضی لیه دزو (Lieh-Tzu) را متعلق به قرن ۴ یا ۵ قبل از میلاد می‌دانند.

کتاب لیه دزو، دومین کتاب مهم در خصوص دائوئیسم هست که در آن آموزه‌های استادان خود یعنی "هو دزو Hu Tzu " و "پو هان Po hun" را به شاگردانش تعلیم می‌دهد. برخی از مهم‌ترین این آموزه‌ها عبارت‌اند:

۱- آشتی با مرگ یا درک مرگ هم‌چون همزاد زندگی.

۲- توجه به شگفتی‌های طبیعت و قدرت تخیّل آدمی. واسطه ی میان عالم غیب و عالم شھادت فقط می تواند خیال باشد. [ii]

۳-  تقابل رؤیا و واقعیت و جابجایی آسان آن‌دو.[iii]

آثار

The Book of Lieh-tzǔ: A Classic of Tao. New York: Columbia University Press. 1960, revised 1990. ISBN 0-231-07237-6

Liang Xiaopeng, tr. Liezi. Beijing: Zhonghua Book Company. 2005 (Library of Chinese Classics) ISBN 7-101-04273-2/K-1816

دزو، لیه ''(مجموعه آثار)'' برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا 1386 شابک 4-16-8417-964

جستارهای وابسته

در دائو، نور به خودشناسی تعریف شده است. ایزوتسو، توشیھیکو، ''صوفیسم و تائوئیسم،'' ترجمه دکتر محمدجواد گوھری – تھران روزنه 1385 -صفحه 295

چوانگ ـ تزو  (Zhuang Zhou) , (Chuang –Tzu) ،  با توجه به (وابستگي dependence ) و ( آزادگی independence ) انسان، مردم را به چهار گروه تقسيم می‌کند.

حكيم تائوئی شهیر ليه تزو ( Lieh-tzŭ )، در گروه سوم انساني با ( حكمت بزرگ great wisdom )، جاي دارد.ايزوتسو ،توشيهيكو، ''صوفيسم و تائوئيسم'' ، ، ترجمه دكتر محمدجواد گوهری – تهران روزنه 1385-صفحه 473

 


[i]  -دزو، لیه ''(مجموعه آثار)'' برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا 1386 شابک 4-16-8417-964صفحه 6

[ii] - کربن، ھانری ، ''تخیل خلاق در عرفان ابن عربی''، ترجمه دکتر انشاءلله رحمتی – تھران: جامی 1384 - صفحه 288

[iii]  -دزو، لیه ''(مجموعه آثار)'' برگردان مریم کمالی، مسعود شیر بچه، تهران: نشر میترا 1386 شابک 4-16-8417-964صفحه 6