آرهات ( Arhat)

رهایی از سلسله علل و اسباب که پدید آورندهٔ جملهٔ دردها و رنج‌ها است، متضمن نجات [[انسان]] در حالی که زنده است و [[جان]] دارد و مبدل به یک آرهارت Arhat شدن است.

کارما :

سرچشمهٔ همهٔ کارماها [[ذهن]] انسان است و اگر کارمای ذهنی متوقف شود، کارماهای دیگر اثری نخواهد داشت. آزادی از چنگال کنش و واکنش متقابل مادامیکه انسان نیروی حیاتی و جان دارد، به مقام (Arhat) رسیدن است.

 تطبیق :

آرهات (Arhat) [[بودائیان]] و آزادی در زمان زنده بودن (jivan-mukti) [[هندوان]] و مفهوم فاتح (jina) جین‌ ها، از جمله پدیدهای طلب عمیق برای آزاددی و فرزانگی است.

== منابع ==

Yazdanpanah Askari

داریوش شایگان]]، ادیان و مکتبهای فلسفی [[هند]]، تهران، نشر امیر کبیر، چاپ چهارم، جلداول، دوم، ۱۳۷۵ص ۱۶۰- ۱۷۱- 629

* Dhammapada: Verses on Dhamma and Khuddakapāṭha: The text of the Minor Sayings. Re-edited and translated by Mrs.127