رشد آگاهی

یزدانپناه عسکری:

النور : 32 - وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم‏

محافظت کنید نور  آگاهی تان را، از دستبرد شیطان (1) در  تقدیر  پیمانی که مشارکت در آن نداشته اید. آگاهی رشد می کند از فضل خدای آگاه و وسعت دهنده آگاهی .

[(أنكحوا ، نكح: اصل نِكَاح براى پيمان بستن و عقد است) ، (الْأَيامى ، آم، الْأَيْمُ من الحيات. الحُبَابُ الحيّةُ. شیطان) ، (مِنْكُمْ : منا و امناء - چيزيكه تعيين و تقدير شده‏) ، (إِمائِكُمْ ، أما ، الأَمَةُ: خلاف الحُرَّةِ، - جوهرى، اسماعيل بن حماد، الصحاح - بيروت، چاپ: اول. ج‏6 ؛ ص2271 ؛ عَبْد) ،  (عِفَّة: رشد ته مانده و حداقل آگاهی - وَ مَنْ كانَ غَنِيًّا فَلْيَسْتَعْفِفْ‏- 6/ نساء) ، (قَدْ تَبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ – بقره/256) ، (قالَ رَبِّ بِما أَغْوَيْتَني‏ لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعينَ‏ - الحجر/39 ؛ قالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعين‏ - ص/82) (1) المَسْخُ‏: الذي لا مَلاحَة له، و من اللحم الذي لا طعم له‏ (مهنا، عبد الله على، لسان اللسان - بيروت، چاپ: اول. ج‏2 ؛ ص554) ؛ الحرب‏ مَأْيَمَة، جنگ با أَيِّم - الإيامي ، أيم ، جنن : ابن عباس رضي اللَّه عنه‏- الجانُ‏ مَسِيخُ‏ الجِن‏ [جنن‏]: و منه الحديث: جنَّ عليه الليل. و منه حديث علي: جُعل لهم من الصفيح أجنان. و في حديث زيد بن نفيل: جنَّان الجبال. و في حديث السرقة: القطع في ثمن المجن. و منه: الصوم جُنَّة. - و الحديث: الإمام جُنَّة. و فيه: أنه نهى عن بيع ذبائح الجن. و منه الحديث: اللهم إني أعوذ بك من جنون العمل. النهاية 1/ 307، 308، 309. زمخشرى، محمود بن عمر، الفائق - بيروت، چاپ: اول. ج‏1 ؛ ص207) - وَ الْجَانَّ خَلَقْناهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نارِ السَّمُومِ‏ - حجر/27 ؛  زوج همراه ملازم بشر که منفک نشد : فَسَجَدَ الْمَلائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ - الحجر/30  ؛  إِلاَّ إِبْليسَ أَبى‏ أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدينَ - الحجر/30 - جدایی : إِذْ قالَ يُوسُفُ لِأَبيهِ يا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَباً وَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لي‏ ساجِدينَ – یوسف/4 ؛ قالَ يا بُنَيَّ لا تَقْصُصْ رُؤْياكَ عَلى‏ إِخْوَتِكَ فَيَكيدُوا لَكَ كَيْداً إِنَّ الشَّيْطانَ لِلْإِنْسانِ عَدُوٌّ مُبينٌ – یوسف/5]

*

محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:

النور : 32 - وَ أَنْكِحُوا الْأَيامى‏ مِنْكُمْ وَ الصَّالِحينَ مِنْ عِبادِكُمْ وَ إِمائِكُمْ إِنْ يَكُونُوا فُقَراءَ يُغْنِهِمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ وَ اللَّهُ واسِعٌ عَليم‏

و مردان و زنان بى‏ همسر را همسر دهيد و همچنين غلامان و كنيزان صالح و درستكارتان را اگر فقير و تنگدست باشند خداوند آنها را از فضل خود بى‏ نياز مى‏ سازد خداوند وسعت ‏دهنده و آگاه است. (آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏4  ص 491)

*

نک به:

/https://quran.inoor.ir/fa/ayah/24/32

نفس اغواگر

یزدانپناه عسکری:

النور : 33 وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ   وَ الَّذينَ يَبْتَغُونَ الْكِتابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ فَكاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فيهِمْ خَيْراً   وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذي آتاكُمْ   وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا ط وَ مَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحيم‏

بسنده نمی کنند به زیستن با حداقل نور آگاهی چون که در وجود خود پیمانی با «آم» نبسته اند   و نور آگاهی شان رشد می کند از فضل خدای آگاه و وسعت دهنده آگاهی   اراده می کنند کتاب فیوض خدا را (أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ- 41/ طور)   سختى و مشقتی خارج از وجود انسان نیست، برای مُدرک عرض حیات دنیوی، اگر نگه دارنده نور آگاهی خود باشد. خداوند آمرزنده کسی است که تن به خواسته وادار کننده خود نمی دهد. [( بِغَفْرَتِهِ: نور آگاهی و نیروی حیات خود را از قسم خورده به اغوا، آنگونه كه واجب است و بايستى پوشيده شود مستور دار) ، ( سُجَّداً يَبْتَغُونَ فَضْلاً مِنَ اللَّه‏ - الفتح/29)]

*

محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:

النور : 33 وَ لْيَسْتَعْفِفِ الَّذينَ لا يَجِدُونَ نِكاحاً حَتَّى يُغْنِيَهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ ط وَ الَّذينَ يَبْتَغُونَ الْكِتابَ مِمَّا مَلَكَتْ أَيْمانُكُمْ فَكاتِبُوهُمْ إِنْ عَلِمْتُمْ فيهِمْ خَيْراً ط وَ آتُوهُمْ مِنْ مالِ اللَّهِ الَّذي آتاكُمْ ط وَ لا تُكْرِهُوا فَتَياتِكُمْ عَلَى الْبِغاءِ إِنْ أَرَدْنَ تَحَصُّناً لِتَبْتَغُوا عَرَضَ الْحَياةِ الدُّنْيا ط وَ مَنْ يُكْرِهْهُنَّ فَإِنَّ اللَّهَ مِنْ بَعْدِ إِكْراهِهِنَّ غَفُورٌ رَحيم‏

و آنها كه وسيله ازدواج ندارند بايد عفّت پيشه كنند تا خداوند آنان را به فضلش بى‏ نياز سازد و بردگانى از شما كه تقاضاى مكاتبه (قرارداد مخصوص براى آزاد شدن) را دارند با آنها قرارداد ببنيديد اگر رشد و صلاح در آنها احساس مى‏ كنيد (و بعد از آزادى توانائى زندگى مستقل را دارند) و چيزى از مال خداوند كه به شما داده است به آنها بدهيد و كنيزان خود را براى تحصيل متاع دنيا مجبور به خودفروشى نكنيد اگر آنها مى‏ خواهند پاك بمانند و هركس آنها را بر اين كار اكراه كند (سپس پشيمان گردد) پس همانا خداوند بعد از اين اكراه آمرزنده و مهربان است.(آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏4  ص 492)

*

نک به:

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/24/33/

در گذشتن از زینت حیات دنیا

یزدانپناه عسکری:

الكهف : 46 - الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلا

ادراک و مایل شدن در دوسویه محدوده انسانی زینت حیات دنیا است. (وَ لا تَعْدُ عَيْناكَ عَنْهُمْ تُريدُ زينَةَ الْحَياةِ الدُّنْيا - الكهف/28) ، ( وَ لكِنَّ اللَّهَ حَبَّبَ إِلَيْكُمُ الْإيمانَ وَ زَيَّنَهُ في‏ قُلُوبِكُمْ - الحجرات/7) ، باقیات و صالحات  درعمق ادراک، عند ربک است و پیوند به درگاه رب العالمین بهتر از نیایش با عقل معاش است.( فَرِحُوا بِالْحَياةِ الدُّنْيا وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا فِي الْآخِرَةِ إِلاَّ مَتاع – الرعد/26) ، [(إِذْ أَنْتُمْ بِالْعُدْوَةِ الدُّنْيا وَ هُمْ بِالْعُدْوَةِ الْقُصْوى‏- 42/ انفال‏) ، (بالعدوة ، عدو ، كنار و جانبى دور، و در گذشته از قرب و نزديكى)‏، (أملا ، أمل، التَّأَمُّلُ: فهو التظاهر بالأمل و ليس بآمل حقيقة بل يتكلّف و يتظاهر به حتّى يحصل له الرجاء و الأمل و الطلب، فالتأمّل غير التدبّر و التفكّر و التحقيق - التحقيق فى كلمات القرآن الكريم ؛ ج‏1 ؛ ص149)]

*

علی اکبر قرشی بناب:

الكهف : 46 - الْمالُ وَ الْبَنُونَ زينَةُ الْحَياةِ الدُّنْيا وَ الْباقِياتُ الصَّالِحاتُ خَيْرٌ عِنْدَ رَبِّكَ ثَواباً وَ خَيْرٌ أَمَلا

مال و فرزندان زينت اين زندگى دنياست، اعمال شايسته نزد پروردگارت از جهت ثواب و از جهت آرزو بهتر است.(قرشى بنابى، على‏اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج6 ص215)

*

نک به: 

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/18/46

دو طرف حدود ادراک انسان

دو طرف حدود ادراک انسان

یزدانپناه عسکری:

الفجر : 20 - وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا

خروج از عمق حدود ادراک انسان و ثبات و ایستا و افراط در حواشی. (يا حَسْرَتى‏ عَلى‏ ما فَرَّطْتُ فِي جَنْبِ اللَّهِ- 56/ زمر) [(المال، مَيْل از حالت اعتدال و وسط بيكى از دو طرف) ؛ (حَبَّة القلب‏ ؛ تعلق و دوست داشتن و ثبات قلب و ادراک) ؛ (جما، جمم : ایستا و راکد)

*

علی اکبر قرشی بناب:

الفجر : 20 - وَ تُحِبُّونَ الْمالَ حُبًّا جَمًّا

مال را به طور افراط دوست مى‏ داريد.(قرشى بنابى، على‏ اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج12ص 218)

*

نک به: /https://quran.inoor.ir/fa/ayah/89/20

حکمت آگاهی و خلقت

یزدانپناه عسکری:

‏ الحجر : 3 - ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُون

اقتضاء حکمت آگاهی وخلقت،  مصون از افراط و تفریطِ  درک مستدل و منطقی حیات دنیوی است. [(الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ- انفطار/7)  ؛ (يَأْكُلُوا، أكل: ادراک - أُكُلُها دائِم‏) ؛ (يُلْهِهِمُ : لَهْو: آن چيزى است كه انسان را از آنچه كه براى او لازم و مهم است باز مي دارد) ؛ (الإمل، أمل- التَّأَمُّل‏- انديشيدن و فكر كردن در امور و حقايق، پرستش و نيايش عقلى بدرگاه خداوند) ؛ (سَوِىّ: چيزى كه در مقدار و كيفيّت از افراط و تفريط، مصون است‏)]

*

حسين انصاريان:

‏ الحجر : 3 - ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُون

بگذارشان تا بخورند و [با لذايذ مادى و زودگذر] كامرانى كنند، و آرزوها سرگرمشان نمايد؛ پس به همين زودى [حقّانيّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهميد(انصاريان، حسين، ترجمه قرآن (انصاريان)، 1جلد، اسوه - ايران - قم، چاپ: 1، 1383 ه.ش.ص 262)

*

نک به:

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/15/3/

تطهیر مصفوفه

تطهیر مصفوفه

یزدانپناه عسکری:

الكهف : 48 - وَ عُرِضُوا عَلى‏ رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِدا

در آمدن ذات و تجربیات عمل (جِئْتُمُونا)  به موعد مقرر و باز پس گیری نیروی حیاتی و تطهیر مَصْفُوفَة (فک) و اتصال فیوض منفصل (خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ).

*

محمد رضا آدينه ‏وند لرستانى:

الكهف : 48 - وَ عُرِضُوا عَلى‏ رَبِّكَ صَفًّا لَقَدْ جِئْتُمُونا كَما خَلَقْناكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ بَلْ زَعَمْتُمْ أَلَّنْ نَجْعَلَ لَكُمْ مَوْعِدا

آنها همه در يك صف به پروردگارت عرضه مى‏ شوند (و به آنها گفته مى‏شود) شما همگى نزد ما آمديد آنگونه كه در آغاز شما را آفريديم اما شما گمان مى‏ كرديد ما موعدى برايتان قرار نخواهيم داد. (كلمه الله العليا ج‏3 ص 858)

*

نک به:

/https://quran.inoor.ir/fa/ayah/18/48

محافظت از نور آگاهی

یزدانپناه عسکری:

الشعراء : 184 - وَ اتَّقُوا الَّذي خَلَقَكُمْ وَ الْجِبِلَّةَ الْأَوَّلينَ‏

محافظت کنید از نور آگاهی خلقت جبلی خود  با درآمدن به درک جبلی اولین[درک و تعقل و فطرت اولیه خدائی]؛

(وَ اتَّقُوا الَّذي أَمَدَّكُمْ بِما تَعْلَمُونَ‏ - الشعراء/132؛ وَ لَقَدْ أَضَلَّ مِنْكُمْ جِبِلاًّ كَثيراً أَ فَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُون‏ - یس/62)

*

نک به :

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/26/184/

عبارتی که دقیق نیست

تربیت دقت

یزدانپناه عسکری: تربیت دقت

«بَدَأَ الْخَلْقَ » در «النَّشْأَةَ الْأُولى»(1) پس از آن «ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ »(2) سپس  «النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ»

العنكبوت : 20 - قُلْ سيرُوا فِي الْأَرْضِ فَانْظُرُوا كَيْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ ثُمَّ اللَّهُ يُنْشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ إِنَّ اللَّهَ عَلى‏ كُلِّ شَيْ‏ءٍ قَديرٌ

النجم : 47 - وَ أَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرى‏

الواقعة : 62 - وَ لَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولى‏ فَلَوْ لا تَذَكَّرُون‏ (به یاد آورید آنچه در آگاهی نخست خود دارید. النَّشْأَةَ الْأُولى)

(1) نشاة : نش‏ء (نشأ) تربيت (ربت) على كَتِفِه‏ ، دقت

(2) ينشى(نشو) ، درک مستدل

*

نک به:

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/29/20/

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/53/47/

https://quran.inoor.ir/fa/ayah/56/62/

بازگشت به عمق وجود در قرآن مبین

یزدانپناه عسکری :

الغاشية : 15 - وَ نَمارِقُ مَصْفُوفَةٌ

بسط و گسترش و وسعت « فیض موجودیت» در تقابل و تطابق با « فیض وجود»  و حرکت و دنبال نمودن و افزایش نور موجودیت و آگاهی. (از ضرّاء موجودیت به سرّاء و وسعت وجود در آمدن ) (سرّاء: الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي‏ السَّرَّاءِ وَ الضَّرَّاءِ وَ الْكاظِمِينَ الْغَيْظَ ... آل عمران: 134. قَدْ مَسَّ آباءَنَا الضَّرَّاءُ وَ السَّرَّاءُ ... اعراف: 95. قاموس قرآن ؛ ج‏3 ؛ ص255) 

الصافات : 44 - عَلى‏ سُرُرٍ مُتَقابِلينَ

اتصال و دنبال کردن فیض بی کرانه وجود  توسط  فیض منفصل موجودیت (فَأَقْبَلَ بَعْضُهُم‏. الصافات/50 ؛ القلم/30) (مُتَّكِئينَ عَلَيْها مُتَقابِلينَ – الواقعة / 16)

الطور : 20 - مُتَّكِئينَ عَلى‏ سُرُرٍ مَصْفُوفَةٍ وَ زَوَّجْناهُمْ بِحُورٍ عين‏

بازگشت به عمق وجود منفصل پس از قرین شدن (زَوَّجْناهُمْ) با  ذات و جوهر و فیض وجود.

 (حور: الدخان / 54 - الرحمن / 72 - الواقعة / 22  - الانشقاق / 14)

از معجزات وحی است که معانی « بازگشت و عمق» از کلمه «حور»  به دست داده شده.

نک به:  /https://quran.inoor.ir/fa/ayah/88/15  و  /quran.inoor.ir/fa/ayah/37/44/  و   /quran.inoor.ir/fa/ayah/52/20

انسان خود اندیش

النحل : 79 - أَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّراتٍ في‏ جَوِّ السَّماءِ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللَّهُ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

الملك : 19-  أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صافَّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ بَصير

یزدانپناه عسکری:

غرق در قبضه و تعلق خود بودند و ندیدند پرواز کنندگانی را فارغ  از جذبه خود اندیشی که آگاهی‌شان را در بی‌کرانی نگه‌دارنده رحمان بصیر گسترش می‌دهند.

*

سید علی‌اکبر قرشی بنابی:

النحل : 79 - أَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّراتٍ في‏ جَوِّ السَّماءِ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ اللَّهُ إِنَّ في‏ ذلِكَ لَآياتٍ لِقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

آيا نگاه نمى‏ كنند به پرندگان كه در فضا مسخر هستند؟ آنها را جز خدا نگاه نمى‏ دارد. در آن دلائلى است براى قومى كه ايمان مى‏ آورند.(قرشى بنابى، على ‏اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج‏5  ص  476)

الملك : 19 - أَ وَ لَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صافَّاتٍ وَ يَقْبِضْنَ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلاَّ الرَّحْمنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ‏ءٍ بَصير

آيا نگاه نكرده ‏اند به پرندگان در بالاى آنها كه بال گشادگانند وبال جمع مى‏ كنند، جز خدا آنها را كسى نگاه نمى‏ دارد، او به هر چيز بيناست.(قرشى بنابى، على‏ اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج‏11  ص  262)

نور آگاهی

یزدانپناه عسکری:

آیاتی که در افق اعلی حقیقتش را بهتر در می یابید

[آن هنگام که به اعلی درجه نور آگاهی برسید. نه کاهش آن (تُكَذِّبانِ)]

فَبِأَيِّ آلاءِ رَبِّكُما تُكَذِّبان‏- الرحمن : 13 ، 16 ، 18 ، 21 ، 23 ، 25 ، 28 ، 30 ، 32 ، 34 ، 36 ، 38 ، 40 ، 42 ، 45 ، 47 ، 49 ، 51 ، 53 ، 55 ، 57 ، 59 ، 61 ، 63 ، 65 ، 67 ، 69 ، 71 ، 73 ، 75 ، 77 . [31 بار]

ثبات ادراک

ثبات ادراک

محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:

المدثر : 44 - وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكينَ‏

و اطعام مستمند نمى ‏كرديم. (آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏6  ص 854)

الروم : 38 - فَآتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْكينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‏

پس حق نزديكان و مسكينان و ابن سبيل را ادا كن اين براى آنها كه رضاى خدا را مى‏ طلبند بهتر است و چنين كسانى رستگارانند. (آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏5 ص 66)

*

سید علی‌اکبر قرشی بنابی :

المدثر : 44 - وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكينَ‏

فقير را اطعام نمى‏ كرديم. (قرشى بنابى، على‏ اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج‏11 ص 436)

الروم : 38 - فَآتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْكينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‏

پس حق خويش و مسكين و درمانده را بده، آن بهتر است براى كسانى كه ثواب خدا را مى‏ خواهند، و آنها هستند راستگاران. (قرشى بنابى، على‏اكبر، تفسير احسن الحديث، 12جلد، بنياد بعثت، مركز چاپ و نشر - ايران - تهران، چاپ: 2، 1375 ه.ش. ج‏8 ص 202)

*

یزدانپناه عسکری:

المدثر : 44 - وَ لَمْ نَكُ نُطْعِمُ الْمِسْكينَ‏

ثبات ادراک  و عدم تعقل قلب

الروم : 38 - فَآتِ ذَا الْقُرْبى‏ حَقَّهُ وَ الْمِسْكينَ وَ ابْنَ السَّبيلِ ذلِكَ خَيْرٌ لِلَّذينَ يُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ‏

اراده . يُريدُونَ وَجْهَ اللَّهِ: مِنْ بَيْنِ أَيْديهِم‏ . قلب و تعقل: مِنْ خَلْفِهِم‏

-

نطعم(طعم): اسْتَطْعَمَ‏- اسْتِطْعَاماً [طعم‏]: مزه آن چيز را درك كرد،- الطّعامَ: غذا را چشيد تا مزه آنرا بداند. (بستانى، فواد افرام، فرهنگ ابجدى - تهران، چاپ: دوم، 1375.ص 60)

طعم‏: الطَّعْمُ‏، طَعْم‏ كل شي‏ء و هو ذوقه.(كتاب العين ؛ ج‏2 ؛ ص25)

الْمِسْكِينَ: السُّكُون‏: ايستادن و ثابت شدن.(مفردات الفاظ قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص234)

ادراک ابراهیم خلیل

یزدانپناه عسکری:

هود : 69 - وَ لَقَدْ جاءَتْ رُسُلُنا إِبْراهيمَ بِالْبُشْرى‏ قالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ فَما لَبِثَ أَنْ جاءَ بِعِجْلٍ حَنيذٍ

تغییر و درآمدن ابراهیم از ادراک الْمُكْرَمينَ،  فَلا تَسْتَعْجِلُون، خلیلا، لا تَخَفْ؛ به ادراک گسترده خوی کرده و حَنيذ، توأم با صدای ذهن ثانوی (فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ) و خوف و دلواپسی (عجل سمین)

هَلْ أَتاكَ حَديثُ ضَيْفِ إِبْراهيمَ الْمُكْرَمينَ (الذاريات 24) إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقالُوا سَلاماً قالَ سَلامٌ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ (الذاريات 25) فَراغَ إِلى‏ أَهْلِهِ فَجاءَ بِعِجْلٍ سَمينٍ (الذاريات 26) فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قالَ أَ لا تَأْكُلُونَ (الذاريات 27) فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خيفَةً قالُوا لا تَخَفْ وَ بَشَّرُوهُ بِغُلامٍ عَليمٍ (الذاريات 28)

[طه : 67-  فَأَوْجَسَ في‏ نَفْسِهِ خيفَةً مُوسى‏]

*

محمد رضا آدینه وند لرستانی:

فرستادگان ما با بشارت نزد ابراهيم آمدند و گفتند سلام (او نيز) گفت سلام و طولى نكشيد كه گوساله بريانى براى آنها آورد. (آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏3ص 243)

*

نک به:

https://quran.anhar.ir/tarjome-7500.htm

نامه‌ای با حروف الفبای کیهان

نامه‌ای با حروف الفبای کیهان

ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغيرَةً وَ لا كَبيرَةً إِلاَّ أَحْصاها وَ وَجَدُوا ما عَمِلُوا حاضِراً وَ لا يَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَداً  (کهف 18) آیه 49

این چه نامه‌ای است که هیچ [کار] کوچک و بزرگی را فرو نگذاشته، جز اینکه همه را به حساب آورده است.

یزدانپناه عسکری : این نامه با حروف الفبای کیهان (فیض و صدور فیض) نوشته شده است.

جایگاه خوف

یزدانپناه عسکری: تبدیل تعقل قلب از جایگاه خوف و دلواپسی در ادراک دنیوی به جایگاه امن.

النور : 55 - وَعَدَ اللَّهُ الَّذينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ لَيَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذينَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَيُمَكِّنَنَّ لَهُمْ دينَهُمُ الَّذِي ارْتَضى‏ لَهُمْ وَ لَيُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْناً يَعْبُدُونَني‏ لا يُشْرِكُونَ بي‏ شَيْئاً وَ مَنْ كَفَرَ بَعْدَ ذلِكَ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُون‏

البقرة : 255 - اللَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ الْحَيُّ الْقَيُّومُ لا تَأْخُذُهُ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ لَهُ ما فِي السَّماواتِ وَ ما فِي الْأَرْضِ مَنْ ذَا الَّذي يَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ يَعْلَمُ ما بَيْنَ أَيْديهِمْ وَ ما خَلْفَهُمْ وَ لا يُحيطُونَ بِشَيْ‏ءٍ مِنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِما شاءَ وَسِعَ كُرْسِيُّهُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ لا يَؤُدُهُ حِفْظُهُما وَ هُوَ الْعَلِيُّ الْعَظيم‏

تفاوت

تفاوت

الصافات : 59 - إِلاَّ مَوْتَتَنَا الْأُولى‏ وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبين‏

محمدرضا آدينه ‏وند لرستانى : و آن بهشتى گفت جز همان مرگ اوّل مرگى به سراغ ما نخواهد آمد و ما هرگز مجازات نخواهيم شد. (آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏5، ص: 424)

یزدانپناه عسکری: عنقا شكار كس نشود، دام بازگير. 

عدم تفاوت

عدم تفاوت

الدخان : 35 - إِنْ هِيَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولى‏ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرين‏

محمدرضا آدينه ‏وند لرستانى : آن مشركان می ‏گويند مرگ ما جز همان مرگ اوّل نيست و هرگز زنده نخواهيم شد. (آدينه ‏وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش. ج‏5، ص: 876)

یزدانپناه عسکری : عدم نشر و گسترش حیات و آگاهی. موت. فوت (عدم تفاوت). مُنْفَكِّينَ حَتَّى تَأْتِيَهُمُ الْبَيِّنَة (البينة/1)منفصل‏ نبودند. فَكُّ رَقَبَةٍ (البلد/13).  وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَريب‏ (سبأ/51)

نشر آگاهی

بسط آگاهی

یزدانپناه عسکری: خروج و بسط نور آگاهی (نَشِرَ الميت‏) از:  يَنْقَلِبُ عَلى‏ عَقِبَيْهِ (أَسْفَلَ سافِلين).  به: الْبَلَدِ الْأَمين، اراده (سببا) و سینه (بلدة).

الأنعام : 122 أَ وَ مَنْ كانَ مَيْتاً فَأَحْيَيْناهُ وَ جَعَلْنا لَهُ نُوراً يَمْشي‏ بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُماتِ لَيْسَ بِخارِجٍ مِنْها كَذلِكَ زُيِّنَ لِلْكافِرينَ ما كانُوا يَعْمَلُونَ‏

الفرقان : 49 لِنُحْيِيَ بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً وَ نُسْقِيَهُ مِمَّا خَلَقْنا أَنْعاماً وَ أَناسِيَّ كَثيراً

الزخرف : 11 وَ الَّذي نَزَّلَ مِنَ السَّماءِ ماءً بِقَدَرٍ فَأَنْشَرْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً كَذلِكَ تُخْرَجُونَ‏

ق : 11 رِزْقاً لِلْعِبادِ وَ أَحْيَيْنا بِهِ بَلْدَةً مَيْتاً كَذلِكَ الْخُرُوج‏

الإسراء : 13 وَ كُلَّ إِنسانٍ أَلْزَمْناهُ طائِرَهُ في‏ عُنُقِهِ وَ نُخْرِجُ لَهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ كِتاباً يَلْقاهُ مَنْشُوراً

-

التين : 3 - وَ هذَا الْبَلَدِ الْأَمين‏

التين : 4 –  لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ في‏ أَحْسَنِ تَقْويمٍ

التين : 5 - ثُمَّ رَدَدْناهُ أَسْفَلَ سافِلينَ

التين : 6 - إِلاَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ

بَلْدَة  (بلدة) :  بطور استعاره نسبت به سينه انسانست. (راغب اصفهانى، حسين بن محمد، مفردات الفاظ قرآن - تهران، چاپ: دوم، 1374- ج‏1 ؛ ص305)

عجل

الأنبياء : 37 - خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُريكُمْ آياتي‏ فَلا تَسْتَعْجِلُون‏
یزدانپناه عسکری :
انسان در بدایت امر، برای تعامل و ارتباط با اطرافیان ناگزیر از آگاهی و شناخت خود و درجه ای از خود اندیشی است. همه مخلوقات زنده جهت ارتباط متقابل به سطحی از خود اندیشی نیازمندند . اما  انسان با هیجان و عدم آرامش، غرق در فهرست روزمره شده و در آن افراط می کند. خُلِقَ الْإِنْسانُ مِنْ عَجَلٍ سَأُريكُمْ آياتي‏ فَلا تَسْتَعْجِلُون. الأنبياء/37  - ( فَلا تَسْتَعْجِلُون):  سر پیچی از غرق شدن در خود اندیشی و منیت است .
-
صاحب همّتى بايد تا با وى حديث فتوّت توان گفت. با صاحب منيّت [انسان غرق در خود] حديث فتوّت نتوان كرد.(ابوسعيد ابو الخير)
-
(الفرق) بين‏ السرعة و العجلة
أن السرعة التقدم فيما ينبغي أن يتقدم فيه و هي محمودة و نقيضها مذموم و هو الابطاء، و العجلة التقدم فيما لا ينبغي أن يتقدم فيه و هي مذمومة، و نقيضها محمود و هو الاناة، فأما قوله تعالى‏ (وَ عَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضى‏) فان ذلك بمعنى أسرعت. (عسكرى، حسن بن عبدالله، الفروق في اللغة. ص 198)
تفاوت  بین سرعت و شتاب  
سرعت پیشرفت در آنچه باید پیشرفت کرد در حالی که ستودنی است و مقابل آن مذموم است که کندی است. و عجله پیشرفت در آنچه نباید پیش رفت در حالی که مذموم است و مقابل آن ستوده است که صبر است. این به معنای تسریع است.
*
(آرى) انسان از عجله آفريده شده ولى عجله نكنيد من آيات خود را به زودى به شما ارائه مى دهم.(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج4ص242)

 

توکل

الأنبياء : 42 - قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ بِاللَّيْلِ وَ النَّهارِ مِنَ الرَّحْمنِ بَلْ هُمْ عَنْ ذِكْرِ رَبِّهِمْ مُعْرِضُونَ‏
یزدانپناه عسکری: بگو، همسویی لیل و نهار(تثنیه) درثبات تعقل قلب، يكلؤكم (كلأ) (کلء)، کنترل هر لحظه (ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ - الشعراء / 5) و أعراض قلب بشر از ذکر رب الارباب در عمق وجود و نداشتن قصدیت.(آمَنْتُمْ بِاللَّهِ فَعَلَيْهِ تَوَكَّلُوا- یونس/84)
(كلأ): الكلاءة حفظ الشي‏ء و تبقيته، يقال كلأك اللَّه و بلغ بك أكلأ العمر، و اكتلأت بعيني كذا قال تعالى: قُلْ مَنْ يَكْلَؤُكُمْ‏ الآية و المكلأ موضع تحفظ فيه السفن، و الكلاء موضع بالبصرة سمى بذلك؛ لأنهم يكلئون سفنهم هناك و عبر عن النسيئة بالكالئ. و روى أنه عليه الصلاة و السلام: نهى‏ عن‏ الكالئ‏ بالكالئ‏. و الكلأ العشب الذي يحفظ و مكان مكلأ و كالئ يكثر كلؤه. (كلا): كلا فى التثنية .(ابيارى، ابراهيم، الموسوعة القرآنية، 11جلد، موسسة سجل العرب - مصر - قاهره، چاپ: 1، 1405 ه.ق. ج‏8  ص 497).
معرضون (عرض) (أعراض)
«وَ تَوَلَّوْا وَ هُمْ‏ مُعْرِضُونَ‏» توبه:76  - مراد از «تَوَلَّوْا» اعراض ظاهرى و از «مُعْرِضُونَ» اعراض قلبى باشد يعنى: برگشتند و عمل نكردند در حاليكه در دل نيز از آن اعراض كرده و بآن بى‏اعتنا بودند. قرشى، على‏اكبر، قاموس قرآن - تهران، چاپ: ششم، 1371. ج‏4 ؛ ص326
الإسراء : 83 - وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‏ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ كانَ يَؤُساً
فصلت : 51 - وَ إِذا أَنْعَمْنا عَلَى الْإِنْسانِ أَعْرَضَ وَ نَأى‏ بِجانِبِهِ وَ إِذا مَسَّهُ الشَّرُّ فَذُو دُعاءٍ عَريض‏
الشعراء : 5 - وَ ما يَأْتيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمنِ مُحْدَثٍ إِلاَّ كانُوا عَنْهُ مُعْرِضين‏
 (فَذُو دُعاءٍ عَرِيضٍ‏- 51/ فصّلت) واژه- عَرْض‏- مخصوص كنار و جانب چيزى است، (مفردات الفاظ قرآن ؛ ج‏2 ؛ ص580)
العَرَض‏ ‏- أَعْرَاض‏: آنچه كه در گوهر خود قائم به خود بوده ولى گوهر نباشد، اسم است از هر چيزى كه دائم و پيوسته نباشد؛ «هَذَا الأَمْرُ عَرَضٌ‏»: اين امر چيزى است زايل و رفتنى، «فَعَلَهُ‏ عَرَضاً»، بدون قصد كارى انجام داد. بستانى، فواد افرام، فرهنگ ابجدى - تهران، چاپ: دوم، 1375 – ص 606
*
 محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:
بگو چه كسى شما را در روز و شب از (مجازات) خداوند رحمان نگاه مى دارد ولى آنها از ياد پروردگارشان روى گردانند.(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج4ص245)

سوع

يونس : 45 - وَ يَوْمَ يَحْشُرُهُمْ كَأَنْ لَمْ يَلْبَثُوا إِلاَّ ساعَةً مِنَ النَّهارِ يَتَعارَفُونَ بَيْنَهُمْ قَدْ خَسِرَ الَّذينَ كَذَّبُوا بِلِقاءِ اللَّهِ وَ ما كانُوا مُهْتَدين‏
یزدانپناه عسکری:
ياد كن روزى را كه با همراه ملازمشان محشورشان مى‏ كند. و واقف می شوند به این که در  دور کردن همراه ملازم بالای سرشان اهمال و کوتاهی کرده اند. نیروی آگاهی شان را تباه نمودند و هدایتِ  بِلِقاءِ اللَّهِ نشدند.
يلبثوا (لبث) : «لَبِثَ‏ بالمكان» در آنجا اقامت گزيد و ملازم آن مكان شد.
ألا (أول) : کوتاهی ، کم شدن
ساعة (سوع) : اهمال ،  سستى و رها كردن
يتعارفون (عرف) : درک کردن، دریافتن، بالای سر، کاکل
*
محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:
بخاطر بياور روزى را كه خداوند آنها را جمع [و محشور] مى سازد و آن چنان احساس مى كنند كه گوئى جز ساعتى از روز [در دنيا] توقف نكردند به آن مقدار كه يكديگر را [ببينند و] بشناسند همانا آنها كه لقاى خداوند [و رستاخيز] را انكار كردند زيان كردند و هدايت نيافتند.(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج3ص105)

دخان 56

آل‏ عمران : 185 -  كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ إِنَّما تُوَفَّوْنَ أُجُورَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ فَمَنْ زُحْزِحَ عَنِ النَّارِ وَ أُدْخِلَ الْجَنَّةَ فَقَدْ فازَ وَ مَا الْحَياةُ الدُّنْيا إِلاَّ مَتاعُ الْغُرُورِ

الأنبياء : 35 -  كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ وَ نَبْلُوكُمْ بِالشَّرِّ وَ الْخَيْرِ فِتْنَةً وَ إِلَيْنا تُرْجَعُونَ‏

العنكبوت : 57 -  كُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ ثُمَّ إِلَيْنا تُرْجَعُون

الصافات : 59 إِلاَّ مَوْتَتَنَا الْأُولى‏ وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبينَ‏

الدخان : 35 إِنْ هِيَ إِلاَّ مَوْتَتُنَا الْأُولى‏ وَ ما نَحْنُ بِمُنْشَرين‏

- ‏

الدخان : 56 - لا يَذُوقُونَ فيهَا الْمَوْتَ إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى‏ وَ وَقاهُمْ عَذابَ الْجَحيمِ

 .یزدانپناه عسکری: إِلاَّ الْمَوْتَةَ الْأُولى است که قبر را پوشش میدهد

*

 

محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:

هرگز مرگى جز همان مرگ اول (كه در دنيا چشيده اند) نخواهند چشيد و خداوند آنها را از عذاب دوزخ نگه مى دارد(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج5ص886)

خشک و ایستا

یزدانپناه عسکری:

الذاريات : 42 - ما تَذَرُ مِنْ شَيْ‏ءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلاَّ جَعَلَتْهُ كَالرَّميم‏

آنچه بر آن گذشته بود حاضر نیاورد، خشک و ایستا بود. تند بادی بر آن گذشت، مرگ (فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَة)

*

محمد رضا آدینه وند لرستانی:

(آن باد تند بى باران) كه از هر چيزى مى گذشت آن را رها نمى كرد مگر همچون استخوانهاى پوسيده كند.(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج6ص211)

 

عزت و سبب

نور عزت

فرهنگ معارف اسلامى، سيد جعفر سجادى، شرکت مولفان و مترجمان ایران، چاپ دوم، 3 جلد تهران، ۱۳۶۶ش. ج 2 ص 923

الروح خلق من نور العزة

*

یزدانپناه عسکری:

نور العزة

رفعت و بر پا داشتن‏ نور عزّت و آگاهی، و قدرت و اراده (أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَميعاً) ؛ (وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ سَبَباً).

يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ ؛ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ‏ (خود اندیشی)؛ ثَمَناً قَلِيلًا ؛ (8/ 1)؛ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ .

فاطر : 10 - مَنْ كانَ يُريدُ الْعِزَّةَ فَلِلَّهِ الْعِزَّةُ جَميعاً إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَ الْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ وَ الَّذينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئاتِ لَهُمْ عَذابٌ شَديدٌ وَ مَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُور

الكهف : 84 - إِنَّا مَكَّنَّا لَهُ فِي الْأَرْضِ وَ آتَيْناهُ مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ سَبَباً

البقرة : 165 - وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ يَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً يُحِبُّونَهُمْ كَحُبِّ اللَّهِ وَ الَّذينَ آمَنُوا أَشَدُّ حُبًّا لِلَّهِ وَ لَوْ يَرَى الَّذينَ ظَلَمُوا إِذْ يَرَوْنَ الْعَذابَ أَنَّ الْقُوَّةَ لِلَّهِ جَميعاً وَ أَنَّ اللَّهَ شَديدُ الْعَذاب‏

البقرة : 206 - وَ إِذا قيلَ لَهُ اتَّقِ اللَّهَ أَخَذَتْهُ الْعِزَّةُ بِالْإِثْمِ فَحَسْبُهُ جَهَنَّمُ وَ لَبِئْسَ الْمِهاد

التوبة : 9 - اشْتَرَوْا بِآياتِ اللَّهِ ثَمَناً قَليلاً فَصَدُّوا عَنْ سَبيلِهِ إِنَّهُمْ ساءَ ما كانُوا يَعْمَلُون‏

البقرة : 166 - إِذْ تَبَرَّأَ الَّذينَ اتُّبِعُوا مِنَ الَّذينَ اتَّبَعُوا وَ رَأَوُا الْعَذابَ وَ تَقَطَّعَتْ بِهِمُ الْأَسْبابُ‏

(الإسب: تارهای مرکز اراده و حرکت)

هلاکت انسان

البقرة : 205 - وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‏ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ وَ اللَّهُ لا يُحِبُّ الْفَساد
یزدانپناه عسکری :
دشمنان و متجاوزان سرسخت و استادان فریب در جنگ  با به بازی گرفتن ذهن و شعله ور شدنِ  شعله های علم و آگاهی با چیدن آن و فروکاست تابش آگاهی و زمین گیر نمودن انسان.( يَنْقَلِبُ عَلى‏ عَقِبَيْهِ).
[تولى(تول): الْحربُ‏ خُدَعَة (کسایی) ابو عبيد هروى ، قاسم بن سلام، الغريب المصنف - تونس، چاپ: اول. ج‏2 ؛ ص521] ؛ [تول‏ : و التِّوَلة: مَعاذة أو رُقية تعلَّق على الإنسان.(همراه ملازم بالای سر و متصل به انسان) ابن دريد، محمد بن حسن، جمهرة اللغة - بيروت، چاپ: اول. ج‏2 ؛ ص1032] ؛ [حَرَثَ النارَ : جنباندن آتش برای شعله ور شدن آن] ؛ [النسل(نسل): بریدن، چیدن، جدا کردن]
*
محمدرضا آدينه‌وند لرستانى:
و هنگامى كه روى برمى گرداند [و از نزد تو خارج مى شود] كوشش در راه فساد در زمين مى كند و كشت و نسل را نابود مى سازد [بااينكه مى داند] خدا فساد را دوست نمى دارد.(آدينه‏ وند لرستانى، محمدرضا، كلمة الله العليا، 6جلد، اسوه - ايران - تهران، چاپ: 1، 1377 ه.ش.ج1ص347)

وفات

وفات و موت

آیت‌الله جوادی آملی

فرق فوت با وفات

قرآن کريم موت را وفات مي‌داند، فوت که نمي‌داند. بارها يعني بارها تشريح شد که وفات اين «تاء» جزء کلمه نيست. زائد است. اصل آن «واو و فاء و ياء» است که «متوفِّي، متوفّا، مستوفا، استيفا»، همه اينها مربوط به اخذ تام است. مي‌گويند فلان کس مقاله‌اش مستوفاست يا حقّش را استيفا کرد؛ يعني همه حرف را گفته است. خدا متوفّي است؛ يعني تمام حقيقت انسان را مي‌گيرد. فرشته مرگ عزرائيل(سلام الله عليه) متوفِّي است: ﴿يَتَوَفَّاكُم مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ﴾؛[۱۷] يعني تمام حقيقت شما را مي‌گيرد. شما فوت نمي‌کنيد، اين «تاء» در فوت جزء کلمه است «فات» اين «تاء» لام الفعل است؛ اما وفات اين زائد بر کلمه است. اين يک «واو» است و يک «فاء» است و يک «ياء». «تاء» چه کاره است. حقيقت انسان وفات مي‌کند، نه فوت. يک جا در قرآن است که فرمود فوتي در کار نيست: ﴿فَلاَ فَوْتَ﴾،[۱۸] اما ﴿يَتَوَفَّاكُم﴾، خدا متوفّي هست، فرشته‌ها متوفّي هستند، زير مجموعه عزرائيل(سلام الله عليه): ﴿تَوَفَّتْهُ رُسُلُنا﴾؛[۱۹] آنها متوفّا هستند. در جاهليت مي‌گفتند که ﴿أَ َإِذَا ضَلَلْنا فِي الْأَرْضِ﴾،[۲۰] ما مي‌رويم گم مي‌شويم! فرمود چرا گم مي‌شويد؟ ﴿قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ﴾، چرا گم مي‌شويد؟! کجا گم مي‌شويد؟! بله، اينجا شما را نمي‌بينند. مگر بنا شد هميشه اينجا باشيد. مگر مسافر هميشه در منتقل عنه است؟ سفر مي‌کند. مهاجر، مسافر، متحرِّک. مرگ به معناي تخلل عدم بين متحرک و هدف نيست. اين متحرک مرتّب مي‌رسد «الي لقاء الله». در برزخ حسابي دارد، در ساهره قيامت حسابي دارد، در «عند الميزان»، «عند الصراط» حسابي دارد، ـ إن‌شاءالله ـ «عند البهشت» حساب ديگري دارد.

[۱۷]. سوره سجده، آيه۱۱.

 [۱۸]. سوره سبأ، آيه۵۱.

[۱۹]. سوره انعام، آيه۶۱.

[۲۰]. سوره مؤمنون، آيه۸۲؛ سوره صافات، آيه۱۶؛ سوره واقعه، آيه۴۷.

http://noorekoran.ir/ 

*

یزدانپناه عسکری: 

مواجهه، نَجَّمَ الدَّيْن‏: درنگ و فَواق، وفات و اخذ هوی

مواجهه، نَجَّمَ الدَّيْن، درنگ و فَواق،  فَلا فَوْتَ (مجرمین مشفقین)، وفات و موت

وَ ما يَنْظُرُ هؤُلاءِ إِلاَّ صَيْحَةً واحِدَةً ما لَها مِنْ فَواق [سوره ص (38)- آیه 15]‏

وَ لَوْ تَرى‏ إِذْ فَزِعُوا فَلا فَوْتَ وَ أُخِذُوا مِنْ مَكانٍ قَريب‏[سوره سبأ (34)- آیه 51]