سیمیا در شعر مولانا

 

سیمیا در شعر مولانا

یزدانپناه عسکری

کیمیا ساز است چه بود کیمیا -  معجزه بخش است چه بود [[سیمیا]]/مولوی، مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، ''مثنوی معنوی''، سازمان چاپ و انتشارات وزارت ارشاد اسلامی - تهران، چاپ: اول، 1373. ص 23

تو در چشم نقاش و پنهان ز چشم ‏- زهی چشم‌بند و زهی سیمیا/مولوی، مولانا جلال‌الدین محمد بلخی، ''دیوان کبیر شمس''، طلایه - تهران، چاپ: اول، 1384. ص 138

فروزانفر در شرح مثنوی می‌نویسد:

سیمیا: لفظی است مأخوذ از[[عبری]] مرکب از (شم) یعنی اسم و (یه) یعنی اللَّه و اصطلاحاً، اطلاق می‌شود بر علمی که انسان به سبب آن متمکن می‌شود بر اظهار آنچه مخالف عادت است و ایجاد صور خیالی./بدیع‌الزمان فروزانفر، شرح مثنوی شریف (فروزانفر)، 3جلد، انتشارات زوار - تهران، چاپ: اول، 1367. ج1 صفحه 225